Gross Rosen

Jest to nazwa byłego obozu koncentracyjnego położonego w pobliżu miejscowości Rogoźnica. W czasie II wojny światowej Niemcy pobudowali wiele takich obozów, miały być one miejscem zakwaterowania dla darmowej siły roboczej. Obóz Gross-Rosen początkowo był małym obozem pracy, jednak później, ze względy na rosnące zapotrzebowanie III Rzeszy na siłę roboczą, jego liczebność znacznie się zwiększyła. Więźniowie byli zatrudniani w pobliskich kamieniołomach w Strzegomiu, ale także byli wywożeni do utworzonych później podobozów. Dość znaczna ilość więźniów, zwłaszcza żydowskich, była zatrudniona przy budowie tajnego kompleksu w Górach Sowich. W latach 1941-1942 przeprowadzano tzw. akcje masowej eutanazji Żydów, doszło nawet do 80 % likwidacji stanu więźniów żydowskich. Aby uzupełnić stan, przyjmowano do obozu więźniów politycznych, działaczy ruchu oporu, ludzi wykształconych, w następnych latach wznowiono przyjmowanie Żydów. Według pozostałych dokumentów ocenia się, że w obozie było więzionych ponad 125 tysięcy więźniów, z tego umarło około 40 tysięcy. Po wojnie odbył się proces zarządzających obozem. Wielu z nich zostało skazanych na karę śmierci, niektórzy sami się powiesili przebywając w areszcie. Szczególnym okrucieństwem wobec więźniów wyróżnił się Karl Gallasch, jednak w czasie procesu twierdził, że starał się pomagać więźniom. Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu został skazany na karę śmierci. Przed wykonaniem wyroku zbrodniarz powiesił się w swojej celi.